donderdag 27 oktober 2011

El Viento en la Isla van Pablo Neruda

El viento es un caballo:
Oyelo como corre
por el mar por el cielo

quiere llevarme:
Escucha como recorre el mundo
para llevarme lejos

escondeme en tus brazos
por esta noche sola
mientras la lluvia rompe contra el mar y la tierra
su boca innumerable

escucha como el viento
me llama galopando para llevarme
lejos

con tu frente en mi frente
con tu boca en mi boca
atados nuestros cuerpos
al amor que nos quema

deja que el viento pase
sin que pueda llevarme
deja que el viento corra
coronado de espuma
que me llame y me busque
galopando en la sombra
mientras yo sumergido bajo tus grandes ojos
por esta noche sola descansare
amor mio

De wind is een paard:
Hoor! hoe hij raast
langs de zee, langs de hemel

Hij wil me meenemen:
Luister! hoe hij over de wereld doolt
om me mee te nemen ver van hier

Verberg me in je armen
alleen voor deze nacht
terwijl de regen tegen zee en aarde
zijn ontelbare mond breekt

Luister hoe de wind
roept in galop om me mee te nemen
ver van hier

Met jouw voorhoofd tegen mijn voorhoofd
met jouw mond tegen mijn mond
onze lichamen verbonden
in de liefde die ons verzengt

Laat de wind voorbijgaan
zonder me mee te nemen
laat de wind razen
schuimkoppend
laat het me roepen en zoeken
dravend in de duisternis
terwijl ik verzonken onder jouw grote ogen
alleen deze nacht zal rusten,
mijn liefste

Geen opmerkingen: