dinsdag 16 oktober 2012



Bergopwaarts

In de vrije natuur loopt een paard met een groot deel van zijn totale gewicht op de voorhand. Zet dan nog eens een ruiter op het paard. Wil je dus zorgen voor de gezondheid van je paard dan is het aan de ruiter om te zorgen dat het gewicht beter wordt verdeeld en uiteindelijk naar de achterhand wordt overgebracht. Een paard dat je zo ziet lopen ziet er een beetje uit als ‘bergopwaarts’.

Tashunko (Nevzorov haute Ecole)


 







 Philippe Karl

 

 Natuurlijk evenwicht

Horizontaal evenwicht zal voor velen al een grote opgave zijn. Dit is wat Tashunko laat zien. Dat betekent dat het paard zijn gewicht gelijk over vier benen verdeelt. Vele ruiters proberen eerder geforceerd een paard aan de teugel te rijden, waardoor de hals van het paard naar beneden wordt getrokken en het paard sowieso op de voorhand gaat lopen. Trouwens ik blijf nog altijd met de vraag zitten: Wat is aan de teugel rijden?
Dus in het geval je het paard geforceerd in de houding trekt, gaat het ook de neiging hebben om in de handen van de ruiter te gaan hangen. Dit is een zeer ongezonde manier van rijden voor een paard en niet enkel de slijtage aan de voorbenen is dan groot maar ook aan de nekspieren. Te veel op de voorhand rijden zie je helaas erg veel en het heeft met onkunde te maken. Spijtig genoeg moet ik zeggen dat die onkunde voornamelijk bij de instructeurs te vinden is. Moesten zij hun leerlingen de goede informatie geven dan zou er al helemaal anders gereden worden. Tegen leerlingen enkel zeggen dat ze niet aan de teugels mogen trekken is zeker niet voldoende om hen te overtuigen om dit niet te doen.  
Horizontaal evenwicht
Hoe zorg je dat je paard in een horizontaal evenwicht loopt? Zeker niet door te denken dat je met je hand het evenwicht naar achter kan trekken. 
Hier kan ik vele ruiters niet goed begrijpen: ze willen allemaal hun paard op de achterhand rijden maar zijn enkel bezig met de voorhand. Mensen willen de houding van een paard aan de voorkant veranderen. Ze proberen vooraan dingen te bewerkstelligen die vanzelf komen als je een paard op een goede manier africht. Door correct mee te vloeien in de beweging van het paard en met je benen drijvende impulsen te geven aan de achterhand zal je een horizontaal evenwicht verkrijgen. Het nog meer verleggen van het evenwicht naar de achterhand komt daarna pas.”





Geduld !!!!!!
De statistieken liegen er niet om: Een wielrenner doet er veel langer over om met de fiets een berg op te klimmen dan deze af te dalen. Waarom willen wij te paard het anders gaan doen? Het vraagt oefening en tijd om bergopwaarts te rijden. Een paard op de achterhand laten lopen heeft tijd nodig. Ben je niet bereid om de tijd te nemen dan zou ik zeggen: ga een andere sport doen. Om een paard horizontaal te laten lopen heb je ongeveer een jaar nodig wanneer je regelmatig en op de juiste manier traint. Want wat je in stap hebt bereikt moet jij en je paard ook nog kunnen in draf en galop Dan mag je rekenen dat je zeker 3 jaar kwijt bent om het evenwicht meer naar de achterhand te verplaatsen. Waarom dit zo lang duurt? Het paard moet de tijd krijgen om hier fysiek, maar ook geestelijk aan te wennen. Natuurlijk, voor het paard is op de achterhand lopen niet natuurlijk en vervolgens niet veilig. Het gaat fout als een ruiter te snel wil zijn en zijn paard van de ene op de andere dag meer bergopwaarts wil rijden. Hoe zie je wanneer het fout gaat? Als het paard stijfheid vertoont. Je zal zien dat de verkeerde spieren in de hals ontwikkelen, je gaat de rug niet meer voelen deinen wanneer je aan het rijden bent, en de beenzetting in de verschillende gangen gaat niet goed zijn.
Stap voor stap
Je kan het beste voelen wanneer je in stap al je oefeningen doet. En dit voelen is niet enkel naar je paard maar ook naar jezelf. Jij moet voelen en niet denken dat je meezit in de beweging van het paard. Als je echt gaat voelen hoe je op het paard zit dan zul je al veel minder foutieve houdingen aannemen op het paard.
Veel fouten worden gemaakt als er op een verkeerde manier geprobeerd wordt een paard bergopwaarts te rijden. De bekendste is met de handen het hoofd optillen waardoor men zogezegd het gevoel krijgt dat er sprake is van oprichting. Sorry, dat is niet zo. Je kan het hoofd daardoor misschien hoger krijgen maar op die manier wordt de voorhand zeker niet lichter. Paarden die aan de voorzijde door de hand worden opgetild maken snel taktfouten. Te veel handen gebruiken geeft spanning in de rug. Het paard gaat eerder met de achterbenen duwen dan onderkomen. Wanneer je te veel terugwerkt dan geef boet je natuurlijk ook in aan impuls. Impuls mag je niet verwarren met harder lopen. Impuls is niet de energie om voorwaarts te gaan maar eerder om opwaarts te gaan. De voorhand omhoog en licht, de achterhand dragend.

Luc Van Hoecke
Reflections